jueves, 26 de julio de 2012

IBI á Igrexa e recurte da extra de Nadal á alcaldía [pleno-xullo 12: resumo].


Hoxe (26 de xullo) houbo pleno ordinario no Concello de Sober.


Aprobouse a Ordenanza que regula o prezo público da Escola Municipal de Música, que sufre unha lixeira subida, pero que apoiamos, porque segue a ser un prezo moi baixo en relación á calidade da ensinanza. A matrícula anual para alumando de música e movemento e iniciación ao instrumento será de 100 € e a de alumnado de linguaxe musical e instrumento de 140 €. O que pedimos é que se poida facer o pago fraccionado para que as familias o poidan afrontar mellor, algo que se aceptou.

Presentamos unha moción para a supresión da exención do IBI á Igrexa católica, que unimos á presentada polo PSOE neste sentido, que foi aprobada polos catro concelleiros e concelleiras da oposición e rexeitada polo PP. O alcalde comprometeuse a que na revisión que se está a facer do IBI en Sober se faga un censo dos bens da Igrexa e se comunique á oposición.

Pedimos ao alcalde que renuncie á paga extra de Nadal este ano 2012, en solidariedade cos recurtes que o seu partido, o PP, está a aplicar ao funcionariado. O alcalde aceptou, xesto que agradecemos.
 

Somos contrarias á baixada de salarios de empregadas públicas para “saír da crise”, esa non é a solución, porque só traerá retraemento do consumo e máis caída da economía nun sistema baseado no consumo, coa ruína de pequenos comercios e pequenas empresas, engrosando a lista de paro e, por ende, aumentando a necesidade de gasto público en prestacións (prestacións cada vez máis reducidas, co cal haberá máis pobreza, recurso a comedores sociais e violencia…). 

Sendo contrarias a estas medidas de rebaixa de salarios, entendemos que o partido que propón este sacrificio á clase traballadora pública (o sector público, os servizos públicos, son esenciais para a redistribución da riqueza; non sobran funcionarios, faltan, e falta eficiencia na xestión pública; búscase a ineficiencia para beneficiar ás empresas privadas que fan negociazos coa saúde ou a educación) debe dar exemplo e recurtar os seus salarios nas institucións, comezando por renunciar á paga extra de Nadal, o mesmo sacrificio que lles obrigan a facer ao funcionariado, sen que iso vaia axudar a saír da crise.

Aquí estamos en plan distendido, levámonos ben, non hai apenas conflicto social porque a maioría da xente vive das pensións e ten o colchón da economía de autoabastecemento do rural, pero démonos conta de que hai unha guerra aberta de clases que non fixo máis ca comezar. O PP no Goberno do Estado acometeu medidas durísimas contra as clases traballadoras, que xa foron contestadas con manifestacións e ataques contra as sedes do PP, totalmente entendibles e insignificantes comparados coa violencia que aplica o estado sobre as persoas máis débiles. Aquí non o vemos aínda, pero en canto se aplique a suba do IVE e se interveña o estado imos asistir a unha guerra aberta nas rúas e convén saber en que bando se está.

Tamén pedimos que se coloque un sinal de estreitamento de vía no cruce da panadería de Sober e que se revitalice a Comisión de Turismo, creada a petición do nacionalismo na pasada lexislatura, para facer fronte á campaña do ano que vén.

lunes, 9 de julio de 2012

14 de xullo: participa na Asemblea Nacional Constituínte da nova forza que Galiza precisa.

Participa na Asemblea Nacional Constituínte dun novo proxecto en común para Galiza o 14 de xullo en Santiago de Compostela.
Incríbete antes do 11 de xullo ás 00:00 horas na túa asemblea ou a través da web, onde tamén podes descargar os documentos e regulamento da asemblea.


lunes, 2 de julio de 2012

Palabras na toma de posesión de concelleira: Paula Vázquez Verao [pleno-xuño 11]

O pasado 11 de xuño, ás 00:01, constituíase a corporación municipal soberina para a lexislatura 2011-2015.
En primeiro lugar, os concelleiros e concelleiras xuraron ou prometeron os seus cargos, pasando, logo á elección de alcalde, que se fixo sen que previamente os candidatos tomasen a palabra.
O candidato do PP, Luis Fernández Guitián, recibiu os apoios do seu grupo político, con sete escanos: Luis Fernández Guitián, Domingo López Fernández, José Elías González Prieto, Sonia Fernández Martínez, Carmen Pérez Pérez, Abel López Fernández e Mirian Teresa Pérez Vázquez.
O candidato do PSOE, Iñaki Rodríguez Pérez, recibiu os dous votos do seu grupo, composto por el mesmo e por Eloy Pérez Otero.
O candidato do BNG, Alfonso Campos Pérez, só recibiu un dos dous votos do seu grupo, o de Paula Vázquez Verao, pois el mesmo abstívose.
Como resultado da votación, Luis Fernández Guitián resultou elixido alcalde do Concello de Sober.
A continuación, o alcalde electo leu un discurso no que lembrou aos seus predecesores no cargo, falou das liñas mestras do seu programa - viño, turismo, música - e pediu colaboración á oposición, rematando coa lectura do poema Bando, de Manuel María.
Logo, sen terse pechado a sesión, a prensa xa se dispoñía a entrevistar ao novo alcalde cando, a petición da oposición, este lles deu a palabra aos outros grupos políticos, falando tanto o BNG coma o PSOE. Ao remate, Alfonso Campos Pérez agasallou á nova corporación co libro de poemas Petroglifia, de Xosé Lois García, adicado a Sober. O grupo nacionalista de Sober, por boca da portavoz, Paula Vázquez Verao, expresou o que resumimos a seguir.

Estamos aquí polo Pleno, non pola hora que é, pero é evidente que o despregue mediático se produce porque esta sesión é convocada pasado só un minuto do prazo legal para a constitución das corporacións. Poida que non sexa “de todo malo”, como dixera o candidato do PP á alcaldía que Sober exa coñecido por isto, pero o que si pode ser “malo” é que este pleno nos vaia dar a medida da lexislatura: é dicir, que importe máis o fulgor mediático que o debate e a práctica política. Nós, o nacionalismo galego, queremos que Sober sexa recoñecido pola súa beleza paisaxística, pola súa riqueza patrimonial e por unha boa xestión política, non por "plenos ás doce da noite". Ademais, o pleno xa é traballar, non vale dicir que se convoca o Pleno á noite porque se quere traballar ao día seguinte dende primeira hora: o Pleno é fundamental no traballo municipal.

Por outra parte, se queremos facer esta sesión realmente significativa, con impacto mediático e simbólico, recoñezamos todos e todas hoxe, solemnemente, como o facemos o grupo do BNG, á corporación municipal que se sentou aquí hai 75 anos, a corporación elixida en febreiro de 1936, composta por xentes humildes de Sober - labregos, xornaleiros, - que foron  asasinados, encarcelados ou expedientados por facer o que hoxe facemos nós. Recoñezámolos, porque este Concello non será moralmente lexítimo ata que faga un recoñecemento explícito da situación vivida en Galiza, e en Sober, do 36 en diante, que non foi unha guerra civil, senón un xenocidio, unha masacre en frío na que morreron milleiros de persoas sen haber fronte de guerra. E isto non é pasado, é presente, porque unha sociedade decide o que quere ser: se quere recoñecer o que sucedeu ou se quere seguir perpetuando o esquecemento e, con elo, perpetuando a ignominia. E, dende logo, eu e os meus compañeiros de lista non podíamos ocupar esta cadeira sen lembrar a aqueles que sentaron aquí en 1936 e que sufriron por defender os dereitos da poboación máis castigada. Por iso, un recordo especial aos concelleiros de Sober asasinados: Daniel Álvarez Carnero, de 33 anos, e Edmundo Pérez Díaz, de 34 anos, executados en Lugo por terse desprazado alí para defender a legalidade republicana, e José Benito Mantilla González, labrego, de 63 anos, asasinado unha noite despois de tortura.
Que sirvan os seus nomes para lembrar a todas as persoas que morreron ou foron represaliadas por causas políticas en Sober (con 356 persoas encarceladas entre 1936 e 1940 temos unha das porcentaxes de detencións máis altas de Galicia). 

O Luis – chamámolo así en plan informal porque, coma o resto dos concelleiros e concelleiras deste pleno, é amigo e veciño – pode ser un gran xestor, sen dúbida. Pero, xestionar non o é todo: hai que ter unha idea clara de sociedade. Nós queremos unha sociedade xusta, sen explotación de ningún tipo, onde cada quen poida desenvolver as súas capacidades persoais… Por iso, o Bloque Nacionalista Galego, apoiará todas as iniciativas que vaian nesa liña – e, como sempre fixemos, seguiremos a aportar as nosas propias propostas. Malia este apoio nas cuestións que beneficien a Sober e que axuden a construír un Sober con futuro, non podemos apoioar a investidura do candidato do PP porque non imos votar a partidos que defenderon sempre aos poderosos e machacaron aos débiles (apoio a rescatar os bancos causantes da crise con cartos públicos, elevación dos impostos indirectos ou a entrada na Unión Europea: que sería hoxe de Sober se nos deixaran producir o leite que podiamos producir, por exemplo?). Tampouco podemos apoiar, nin o mínimo, a un Partido Popular – irónico nome – que está dende a Xunta a destruír Galiza alí onde pode e como pode: recurtando e privatizando servizos públicos, coma a Sanidade, permitindo concesións empresariais en paraxes naturais únicos, aprobando un imposto sobre o consumo de auga, cobrar polo feito de consumir auga, non por derrochala, senón polo feito de beber, un goberno corrupto e falaz-mentiroso (onde quedou a promesa de rematar co paro en 45 días cando Galiza rexistrou a maior subida do paro do Estado?) e o único goberno do mundo que lexisla en contra da lingua propia do seu país - por certo, que Manuel María, a quen citou o alcalde, era gran defensor da lingua -. Así que, sinceramente, non queremos que o alcalde siga o exemplo da Xunta, como acaba de manifestar que vai facer.

Descupade que falemos aquí, en Sober, de Galiza, pero é que Sober está na Galiza, como está no mundo, e non podemos ignorar tampouco os problemas globais: a desigualdade, o expolio aos países do Sul, o deterioro medioambiental… A xente de Sober imos ter que resituármonos nese contexto de crise – as cousas vanse poñer aínda máis duras –, e temos a capacidade de facelo: desenvolvendo o noso sector agrario, por exemplo, para que poidamos vivir en Sober.

Deste xeito, queremos que esta sexa a lexislatura do aproveitamento das nosas potencialidades, a lexistalura do respecto polo medio ambiente, a lexislatura duns servizos sociais orientados á integración de todas as persoas na vida social, á convivencia. Un servizos sociais que tomen en serio as situacións de exclusión social e maltrato e que non consideren ás persoas maiores coma meros obxectos: as persoas somos moito máis que un voto.

E, por suposto, queremos que esta sexa a lexislatura da democracia, a real, a participativa, a das asembleas parroquiais, onde se informe á xente do que se pode facer en cada parroquia e cómo facelo, a das comisións de temas específicos, a da xente que poida elixir en que se gastan determinadas partidas orzamentarias.
Iso sí, nós queremos facer dos concellos institucións que permitan aínda máis esa participación e cunha lei que se adapte á realidade galega. Inda hoxe, desgraciadamente, está vixente en parte un texto de Castelao do Sempre en Galiza, de hai máis de 70 anos:

“O municipio rural de Galicia é o tobo da raposería caciquil. Ao botarmos unha ollada sobor do territorio galego é doado advertir que a poboación está distribuída en “natural desorde”, en evidente contraste cos módulos de agrupamento social en Castela e demais rexións hespañolas… Fóra das vilas e cibdades… o municipio en Galiza é un órgano arbitrario, delimitado artificialmente e cunha función simulada. O esprito nivelador do Estado centralista impúxonos un réxime local estraño ás características demográficas do noso país… O Concello rural de Galiza non se asenta en entidades naturais ou históricamente diferenciadas, e nesas condicións carede de alento vital e de control efectivo para que a súa xestión ofreza garantías de acerto”.

E, por último, lembremos sempre que a democracia non só está aquí nestas catro paredes: está nas xentes que, xeración a xeración, fixeron de Sober o que é. Foi grazas ao traballo e vida da xente común todo o que temos (o viño, a paixase da ribeira, as igrexas románicas ou o campo de fútbol): ha de ser a xente común, participando nun proxecto común en igualdade, a que transforme Sober. Sen non se conta coa xente, o que se poida facer dende este Concello, aínda que sexa espectacular e saia na televisión, non vale para nada.